Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanık ... için:
CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat
2-Sanık ... için :
TCK’nın 85/2, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanık ...’ın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından, sanık ...’ın beraatine ilişkin hüküm katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin, sanığın cezalandırılması gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA
2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin, kazanın oluşumunda sanığın kusurunun bulunmadığına, suça konu çukurların üst taşeron ve alt taşeron firmalarının talimatı ile onlar tarafından gösterilen yerde açıldığına, sanığın su miktarını gözlemlemek gibi bir görevinin bulunmadığına, katılan sanık ... lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin yasaya aykırı olduğuna, katılanlar vekilinin verilen cezanın caydırıcı olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3 ile numaralandırılan 3. bendindeki “TCK"nın 50/4 delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine,” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ve TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1215 gün olarak belirlenmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 18.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.