Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/1114 Esas 2015/1942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Fatura ... isimli işyeri sahibi olan sanığın şikayetçinin DİSKİ"ye olan su faturası bedelini aldığı halde ödemeyerek işyerini kapatmak suretiyle dolandırdığı iddia edilen olayda sanık savunması, tanık anlatımı ve tüm dosya kapsamından; sanığın, DİSKİ Genel Müdürlüğü adına su tahsilatı yapması hususunda çalışma izin ve yetkisi bulunmadığı halde ... İletişim, Aracılık ve Danışmanlık hizmeti adı altında göstermelik bir iş yeri açtığı, mağdurun 09/01/2008 tarihli 31,74 TL bedelli su fatura bedelini tahsil ettiği, tanık anlatımına göre mağdur dışında birçok kişiden de bu şekilde haksız menfaat temin ettiğinin anlaşılması karşısında dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,




2-) TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
a-) Hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "30 gün ", "30 gün"" ve "600 TL " ve ""500 TL"" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 gün"" , "5 gün"" ve ""100 TL"" ibarelerinin eklenmesi,
b-) Hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.