Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6025 Esas 2019/2155 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6025
Karar No: 2019/2155
Karar Tarihi: 18.02.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6025 Esas 2019/2155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık tarafından temyiz edilen hüküm incelenmiş ve sair itirazlar reddedilmiştir. Ancak hükümdeki birkaç eksiklik nedeniyle hüküm bozulmuştur. Sanık hakkındaki kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilecektir. Adli para cezası ise ekonomik ve şahsi durumuna göre belirlenecektir. Yasa maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK'nın 89/4, 62, 50, 52/4, 50/1-a, 52/3 ve 52/2.

12. Ceza Dairesi 2017/6025 E. , 2019/2155 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yarlama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bilirkişi raporlarının çeliştiğine, katılanların yaralanması ile kaza arasında illiyet bağı bulunmadığına, lehine olan kanun hükümlerinin ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50. maddesi şeklinde gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.