Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7224 Esas 2019/2152 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7224
Karar No: 2019/2152
Karar Tarihi: 18.02.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7224 Esas 2019/2152 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir taksirle yaralama suçundan mahkumiyet kararı, Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edildi. Temyiz inceleme sonucunda, 2016 yılında yürürlüğe giren kanun değişikliği öncesinde uzlaştırma işlemlerinin uygulandığı ve bu işlemlerin yeterli olduğu sonucuna varıldı. Yargılamaya dayanılarak yapılan kanaat ve takdir sonucunda, mahkumiyet kararının isteme aykırı olmaması nedeniyle hüküm ONAYLANDI. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise Türk Ceza Kanunu'nun 89/1, 62/1 ve 51/1-3-6-7-8 maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/7224 E. , 2019/2152 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 51/1-3-6-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/10/2018 tarihli ve 2018/4-394 esas, 2018/478 karar sayılı kararında vurgulandığı üzere; taksirle yaralama suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde yapılan değişiklikten önce, olay tarihinde de uzlaştırma kapsamında olduğu ve uzlaştırma işlemlerinin uygulandığı ve daha önce usulüne uygun olarak yerine getirilmiş olan uzlaştırma girişimine ilişkin işlemlerin yenilenmesini gerektirmediği anlaşıldığından, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sanık hakkında hüküm kurulurken neden hapis cezası seçildiğine ilişkin gerekçenin kararda belirtilmemesine ve CMK"nın 231. maddesinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 18/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.