3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/14272 Karar No: 2019/21415 Karar Tarihi: 25.11.2019
Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14272 Esas 2019/21415 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından kasten yaralama ve hakaret suçlamalarıyla yargılanan sanık hakkında hakaret suçundan beraat, kasten yaralama suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, sanığın meşru müdafaa hali nedeniyle beraat kararı verilmesi gerekirken ceza verilmesine karar verilmesi hatalı bulunmuş ve hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle karar düzeltilerek, sanığın atılı suçtan beraat ettiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5271 Sayılı CMK’nin 223/2-d ve 223/3-b maddeleri, 5237 Sayılı TCK’nin 25/1 maddesi ve 5320 Sayılı Kanun’un 8/1 maddesi uygulanmıştır.
3. Ceza Dairesi 2019/14272 E. , 2019/21415 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten yaralama, hakaret HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; Sanık hakkında meşru müdafaa hali nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümden "CMK"nun 223/3-b maddesi gereğince CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA" şeklindeki ibarenin çıkartılması ve yerine "5237 sayılı TCK"nin 25/1. ve 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddeleri gereğince sanığın atılı suçtan BERAATİNE," şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.