Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2113 Esas 2018/2373 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2113
Karar No: 2018/2373
Karar Tarihi: 20.03.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2113 Esas 2018/2373 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından vergi usul kanununa muhalefet suçu nedeniyle verilen karar bozulmuş, yeniden yargılamaya gerek olmayacak şekilde karar verilmesi mümkün olduğu belirtilmiştir. Kararın düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kararda, katılan lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında hak yoksunluğunun uygulanamayacağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 53/1. maddesi ve aynı maddenin 1. fıkrasının (a-b-c-d-e) bentleri ile 53/3. maddesi gösterilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2018/2113 E. , 2018/2373 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bozmaya uyularak yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilere açısından aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendindeki hak yoksunluğunun uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olduğundan hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasına “katılan kurum kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1980 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılana verilmesine” ibaresi ile hüküm fıkrasındaki TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım çıkartılarak yerine "Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle sanığın 5237 TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (a-b-c-d-e) bentlerinde yer alan haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK"nın 53/3. maddesi gereğince hapis cezası ertelenen sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından yoksun bırakılmasına yer olmadığına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.