Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8285 Esas 2020/3046 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8285
Karar No: 2020/3046
Karar Tarihi: 12.02.2020

Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/8285 Esas 2020/3046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakkında tehdit, hakaret, ve kasten yaralama suçlarından dava açılan sanığın, hakaret suçundan mahkum edilmesine yönelik temyiz isteminin reddine karar verdi. Yargılama sürecinde, kasten yaralama suçundan beraat kararı verildi ve bu karara yapılan temyiz iddiaları reddedildi. Ancak, sanığın tehdit suçundan mahkumiyet kararı, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamında olduğu belirlendi ve bu nedenle hüküm bozuldu. Detaylı olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları kararda verilmemiştir.

4. Ceza Dairesi 2019/8285 E. , 2020/3046 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet, akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri, temyiz isteğinin reddi

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ..."ın kararı yalnızca sanık sıfatıyla ve hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
1-Sanık ..."a yükletilen hakaret suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin reddine ilişkin 31/03/2015 gün ve 2014/481 Esas ve 2015/166 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık ..."ın temyiz itirazlarının REDDİYLE, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2-Diğer hükümlere yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
a-Sanık ..."a yükletilen katılan ..."a yönelik kasten yaralama eyleminden kurulan beraat hükmünün incelemesine gelince;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
b-Sanık ..."a yükletilen tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.