4. Ceza Dairesi 2016/897 E. , 2020/3045 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ..."nin yokluğunda verilerek 02/10/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı, 1412 sayılı CMUK"nun 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 13/10/2014 tarihinde sanık ... tarafından yapılan temyiz isteminin aynı Kanunun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanıklar ... ve ..."nin mağdur katılan ..."a yönelik hakaret eylemlerinden, katılan ..."ün doğrudan zarar gören olmaması nedeniyle, anılan suçlar yönünden temyize hak ve yetkisi bulunmadığından 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca, katılan ..."ün, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
3-Sanıklar ..., ... ve ..."ye yükletilen kasten yaralama ve mala zarar verme eylemleri ile, sanık ..."e yükletilen kasten yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Kasten yaralama ve mala zarar verme eylemlerinden kurulan kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliklerine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanıklar ..., ..., ... ve ..."ün tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
4-Sanıklar ..., ... ve ..."ye yükletilen tehdit eylemlerinden kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
./..
.2.
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ..."ün temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
5-Sanık ..."ye yükletilen hakaret eyleminden kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün temyiz incelemesinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması, sanığın tehdit suçundan beraat etmesi ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ..."ün temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
