Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/14238 Esas 2014/141 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/14238
Karar No: 2014/141
Karar Tarihi: 08.01.2014

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/14238 Esas 2014/141 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bartın Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişiye tefecilik yapmak suçundan yargılanan sanığın beraat kararını vermiştir. Ancak temyiz incelemesi sonucunda suçun zincirleme olarak işlenebileceği ve sanığın müştekiye kazanç karşılığı ödünç para vererek tefecilik suçu işlediği sabit olduğundan, mahkeme kararı bozulmuştur.
TCK'nın 241. maddesine göre tefecilik suçunun sadece bir kişiye ödünç para vermekle oluştuğu ve suçun meslek haline dönüştürülmesinin önemi olmadığı belirtilmiştir. Bu suç, ekonomi, sanayi ve ticarete ilişkin suçlar bölümünde yer almaktadır ve mağdurun aynı kişi olması suçun zorunlu bir unsuru olarak kabul edilmiştir. Ancak 5377 sayılı Kanun'un 6. maddesi ile zincirleme suçun kapsamının genişletildiği ve mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da zincirleme suç hükümlerinin uygulanabileceği hükme bağlanmıştır.

5. Ceza Dairesi 2012/14238 E. , 2014/141 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2010/298609
MAHKEMESİ : Bartın Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/04/2010
NUMARASI : 2008/303 Esas, 2010/371 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tefecilik suçunun; "Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi, …" biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesi yeterli olup bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı, tefecilik suçunun ekonomi, sanayi ve ticarete ilişkin suçlar bölümü içerisinde yer aldığı, bu bölümünde topluma karşı suçlar kısmı içinde bulunduğu, aynı Yasanın 43/1. maddesi, suçun mağdurunun aynı kişi olmasını suçun zorunlu unsur haline getirmiş iken, 08/07/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5377 sayılı Kanunun 6. maddesi ile anılan madde ve fıkraya eklenen “Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır.” Hükmü ile zincirleme suçun kapsamının genişletildiği ve mağduru aynı kişi olsun ya da olmasın son fıkrasındaki istisnalar dışında tüm suçlarda zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasının mümkün hale getirildiği, bu nedenle suçun temadi ettiğinden ve birden fazla kişiye ödünç para verilmesinin tek suç oluşturduğundan bahsedilemeyeceği, ancak suçun zincirleme olarak işlenmesinin olanaklı olduğu anlaşılmakla;
Soruşturma ve kovuşturma aşamasında dinlenen tanıklar K.. C.., R.. C.. ve R. A.."nın beyanları ile mahkemece yaptırılan araştırma sonunda Bartın İl Emniyet Müdürlüğünce düzenlenen 05/02/2009 tarihli tutanak içeriğine göre sanığın, kazanç karşılığı müştekiye ödünç para vermek suretiyle tefecilik suçunu işlediği sabit olduğu halde, dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirmelerle yazılı şekilde beraet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.