Silahla tehdit - neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13539 Esas 2019/21398 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13539
Karar No: 2019/21398
Karar Tarihi: 25.11.2019

Silahla tehdit - neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13539 Esas 2019/21398 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 2019 yılında verilen bir karar, silahla tehdit ve ağırlaşmış kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükmüne uygun bulunmuştur. Mahkeme, sanığın temyiz taleplerini reddetmiş ve hükmü onaylamıştır. Ancak, sanık hakkında daha önce verilen tehdit suçundan kaynaklanan tekerrür hükmünün uygulanabilmesi için, uzlaştırma işlemi yapılmış olup olmadığı mahkemeden sorulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle, sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 321. maddesi
- TCK'nin 2. ve 7. maddeleri
- TCK'nin 106/1-1. cümle maddesi
- TCK'nin 58. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/13539 E. , 2019/21398 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet suçuna yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
2) Sanık ... kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığın adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas sabıkası olmadığı gözetildiğinde, tekerrüre esas alınan Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2011 tarih ve 2008/363 Esas – 2009/139 Karar sayılı ek kararı ile sanığın 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1.cümle maddesi gereğince tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden
düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 25.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.