7. Ceza Dairesi Esas No: 2021/20412 Karar No: 2021/16217 Karar Tarihi: 01.12.2021
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/20412 Esas 2021/16217 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık Orman Kanunu'na muhalefet suçuyla 4 yıl 8 ay hapis cezası almıştır. Yüksek Adalet Bakanlığı, 19.06.2020 tarihli kanun yararına bozma istemiyle dava dosyasını incelemiştir. Dosya kapsamına göre, suça konu taşınmazın kesinleşmiş orman kadastrosu içinde muhafaza işletme sınıfında yer aldığı ancak 1955 tarihli düzenlemelerle muhafaza ormanı olarak ilan edildiği, daha sonra 1980 yılında da muhafaza ormanı dışına çıkarıldığı belirlenmiştir. Sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma yapılarak karar verilmesinde hata görülmüştür. Bu nedenle kararın bozulması gereklidir. Kanun maddeleri: 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 93/2, 111; Türk Ceza Kanunu'nun 81/2.
7. Ceza Dairesi 2021/20412 E. , 2021/16217 K.
"İçtihat Metni"
6831 sayılı Orman Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."ın, anılan Kanun"un 93/2, 111 ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 81/2. maddesi uyarınca 4 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair ÜSKÜDAR 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/12/1999 tarihli ve 1998/436 esas, 1999/2117 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 19.06.2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.06.2020 tarihli ve ... sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu. Mezkür ihbarnamede; Dosya kapsamına göre, sanık tarafından kullanılan suça konu taşınmazın kesinleşmiş orman kadastrosu içinde muhafaza işletme sınıfında yer aldığından bahisle atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmiş ise de, mahkumiyet kararı hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonrasında alınan ve dosyada mevcut bulunan İstanbul Orman Bölge Müdürlüğü, Kanlıca Orman İşletme Müdürlüğü"nün 07/03/2014 tarihli yazısından, suça konu taşınmazın da bulunduğu alanın 1955 tarihli düzenlemelerle muhafaza ormanı olarak ilan edildiği, ancak 1980 yılında bu taşınmazın muhafaza ormanı dışına çıkarıldığı açıkça anlaşılmakla,suça konu yerin suç tarihinde muhafaza ormanı olup olmadığı hususu kesin olarak tespit edildikten sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.06.2021 tarih, ... sayılı kanun yararına bozma ihbarnamesi ile incelenmeksizin Dairemize gönderilen Üsküdar 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09.12.1999 tarih, 1998/436 Esas-1999/2117 Karar sayılı dosyası ile ilgili olarak, sanık ...’ın 14.11.2021 tarihinde vefat ettiğine dair İstanbul Anadolu 50. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/198 Esas sayılı yazısının, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü tarafından, evraka eklenmek üzere, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği, dosyanın kanun yararına bozma incelemesi için dairemizde olması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.06.2021 tarih, ... sayılı yazısı ile dairemize iletildiği ve bu evrakın Dairemizce esasa kaydedildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.06.2021 tarih ve ... sayılı ihbarnamesi ile iletilen kanun yararına bozma isteminin ise Dairemizin 07.10.2021 tarih, 2021/11743 Esas-2021/12000 Karar sayılı kararı ile kabulüne karar verildiği anlaşılmakla, Evrakın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİNE, 01.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.