Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1107 Esas 2020/3040 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1107
Karar No: 2020/3040
Karar Tarihi: 12.02.2020

Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/1107 Esas 2020/3040 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, tehdit, hakaret ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiştir. Hüküm açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara sanık müdafii itiraz etmiştir. Mahkeme, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik karara itiraz yolunun açık olduğuna karar vermiştir. Sanık müdafii ayrıca tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükümlerinin temyiz edilmesini talep etmiştir. Mahkeme, bu talebi kabul etmiş ve işin esasına geçilmiştir.
Kararda, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği belirtilmiştir. Sanığa isnat edilen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında olduğu, hakaret suçunun ise suç tarihi itibariyle uzlaştırma kapsamında bulunmadığı ifade edilmiştir. Sanık hakkında yapılacak uzlaştırma işlemi sonucuna göre hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Ayrıca, hakaret suçu açısından sanığa verilen hapis cezasının tercih edilme sebebinin hükmün gerekçesinde açıklanmamasının denetlenebilirlik sorunu oluşturduğu, sanığın hakaret eylemini haksız tahrik altında işlediğinin kabul edilmesi sebebiyle özel tahrik hükmü yerine genel tahrik kurumunun uygulanması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. ve eklenen fıkrası
- Türk Ceza Kanunu'nun 106/1, 129 ve 29. maddeleri

4. Ceza Dairesi 2016/1107 E. , 2020/3040 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
T
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ... müdafinin kararı sanık müdafii sıfatıyla ve sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü:
A-Sanık ..."ye yükletilen kasten yaralama suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ..."nin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Sanık ..."a yükletilen tehdit ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
a-Hapis veya adli para cezası şeklinde seçenekli yaptırım içeren hakaret suçu açısından, sanık hakkında hangi hukuksal gerekçelerle hapis cezasının tercih edildiğinin denetime olanak sağlayacak şekilde hükmün gerekçesinde açıklanmaması,
b-Sanığın, hakaret eylemini haksız tahrik altında işlediğinin kabul edilmesi karşısında, hakaret suçuna ilişkin daha lehe düzenlemeler içeren TCK"nın 129. maddesindeki özel tahrik hükmü yerine aynı Kanunun genel tahrik kurumunu düzenleyen 29. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.