Zimmet - irtikap - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/12043 Esas 2014/132 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/12043
Karar No: 2014/132
Karar Tarihi: 07.01.2014

Zimmet - irtikap - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/12043 Esas 2014/132 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir vergi dairesinde görevli iken, vergi tahakkuk ettirilen mükelleflerden aldığı fazla miktarları zimmetine geçirmek suretiyle zincirleme bir sahtecilik suçu işlemiş, ayrıca kamu zararına yol açtığı gerekçesiyle irtikap suçu işlemiştir. Mahkemede yapılan değerlendirme sonucunda, sanığın suçu işlediği hükme bağlanmıştır. Ancak, sanık hakkında verilen beraat kararı, resmi belgede sahtecilik suçunu zincirleme olarak işlediği gerçeği göz ardı edilerek verilmiştir. Ayrıca, zimmet suçunda kamu zararının giderilmesine göre ceza tayini yapılmamış ve bu nedenle Kanuna aykırı bir karar verilmiştir. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/12. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 264. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 248/1. maddesi
- Türk Ceza Kanunu'nun 248/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

5. Ceza Dairesi 2012/12043 E. , 2014/132 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/102651
MAHKEMESİ : İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/11/2010
NUMARASI : 2009/47 Esas, 2010/419 Karar
SUÇ : Zimmet, irtikap, resmi belgede sahtecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık hakkında görevi kötüye kullanma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, CMK"nın 264. maddesi de gözetilerek temyiz isteğinin itiraz mahiyetinde kabulü ile merciince değerlendirilip bir karar verilmesi mümkün görüldüğünden incelemenin diğer hükümlere hasren yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
UYAP sisteminde yapılan incelemede sanık hakkında suç tarihi 26/09/2006-12/04/2007 ve iddianame tarihi 01/10/2007 olan görevli olduğu Ulaştırma Vergi Dairesinde çalıştığı sırada işlediği iddia olunan zimmet ve sahtecilik suçlarından dava açıldığı ve İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 16/11/2009 gün ve 2007/318 Esas 2009/432 sayılı Kararın halen Dairemizin 2013/5514 Esas numarasıyla tevzide olduğunun anlaşılması karşısında suç ve iddianame tarihleri nazara alınıp dosyalar birleştirilerek sanığın eylemleri arasında fiili veya hukuki kesinti bulunup bulunmadığı eylemlerin bir suç işleme kararının icrası kapsamında işlenip işlenmediği, zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanığın, haklarında vergi tahakkuk ettirilen mükelleflerden ana paraya istinaden fazla gecikme faizi ve zammı hesaplayarak tahsil ettiği bu fazla miktarı mal edindiği, bunun ortaya çıkmaması için alt nüsha ile dip koçana bazen karbon kağıdı koymadan ayrıca yazarak bazen de karbon kağıdı koyup kalemle düzeltme yaparak alması gereken miktarı yazdığı, ancak özellikle mükellefe verdiği üst nüshaya ise tahsil ettiği miktarı yazarak içeriği itibariyle sahte belge düzenlediği, bu şekilde zincirleme resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği halde hakkında suçun sübutu konusunda yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraet kararı verilmesi,
Zimmet suçunda ise, kamu zararının 01/04/2008 tarihinde soruşturmadan önce giderilmesine göre TCK"nın 248/1. maddesi uyarınca 2/3 indirim yapılması gerekirken, aynı Kanunun 248/2. maddesi uyarınca 1/2 indirim yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin ve sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.