MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’in suç tarihi öncesinde hükmü temyiz etmeyen diğer sanık ... ile bir araya gelerek altın satma vaadiyle dolandırıcılık yapmaya karar verdikleri, bu doğrultuda sanık ..."ın asker arkadaşı olan katılan ...’la görüştükleri ve ona 1.800 adet altın para bulduklarını, bu paraları uygun fiyata satarak elden çıkarmak istediklerini söyledikleri, sanık ...’in anlattıklarına inanan katılanın bahsedilen altınları görmek için sanıkların ikamet ettiği ... İline geldiği, burada sanıkların katılana kuyumcudan satın alarak yanında bulundurdukları reşat altınını gösterdikleri, katılanın numune olarak kendisine verilen altını kontrol ettirmek ve sanıkların kendisinde var olduğunu söyledikleri altınları satın alabilmek için para temin etmek üzere ......"ya döndüğü, katılanın birkaç gün sonra yanında anneannesi, dedesi, kardeşi ve annesi olduğu halde ...i"ye geldiği, burada sanıklarla buluştuğu, sanıkların katılandan altın verecekleri vaadi ile 1.000 TL parayı aldıktan sonra olay mahallinden kaçtıkları, bu şekilde sanık ...’in hükmü temyiz etmeyen diğer sanık ile birlikte üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda; sanık savunmasına, tanık ve katılan beyanına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçtan mahkûmiyetine yönelik kabulde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;


1-Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK"nın 52/2 maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/4. maddesi gereğince, kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı aynı Kanun"un 53/1 maddesi maddesinde gösterilen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki adli para cezasının miktarının belirlenmesine ilişkin kısımda ""beher günü 20’şer TL’den” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK"nın 52/2 maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasından “TCK’nun 53 maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan haklarından koşullu salıverilme tarihlerine, diğer bentlerde yazılı haklardan ise cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin çıkartılması ve hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "30 GÜN", "600 TL", “500 TL” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "100 TL" ve "80 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.