Danıştay 3. Daire 2021/1903 Esas 2022/1614 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/1903
Karar No : 2022/1614

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü/...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Geri Dönüşüm Metal Sanayi ve Ticaret
Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idare tarafından yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği yolundaki tespitleri içeren vergi tekniği raporuna atıfla tanzim edilen vergi inceleme raporu uyarınca 2017 yılının tüm dönemleri için re'sen salınan geçici vergi ile Ocak-Mart dönemi için üç kat; Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül ve Ekim-Aralık dönemleri için tekerrür hükümleri uyarınca artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan saptamalardan, gerçek bir emtia teslimine dayanmayan fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde ettiği sonucuna varıldığından, geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı, yıllık vergiye mahsuben peşin alınan geçici vergi üzerinden bir kat vergi ziyaı cezası kesilebileceğinden bu vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının hukuka uygun olmadığı, dava konusu ihbarnamelerde geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceği, vergi ziyaı cezası hesaplanması için ihbarnamede gösterildiği belirtildiğinden, vergi asılları yönünden davanın esasının incelenemeyeceği, 2017 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınmayacağı gerekçesiyle dava; geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezası yönünden esası incelenmek suretiyle, geçici vergi aslı yönünden ise incelenmeksizin reddedilmiş, geçici verginin bir katını aşan vergi ziyaı cezası ile vergi ziyaı cezasının tekerrürden kaynaklanan kısmı ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kuruluş tarihinden itibaren sahte fatura düzenlediği saptanan davacı adına 213 sayılı Kanun'un 341, 344 ve 359. maddeleri uyarınca üç kat vergi ziyaı cezası kesildiği, ilk fiil için kesilen vergi ziyaı cezasının kesinleşme tarihinden sonraki bir tarihte vergi ziyaı cezası kesilmesini gerektiren bir fiilin oluşması durumunda ikinci fiile uygulanacak cezada tekerrür hükmünün dikkate alınması gerektiği dolayısıyla dava konusu cezanın tekerrür nedeniyle artırımlı olarak üç kat kesilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 06/04/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.