Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 5.320,52 TL maddi ve 6.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK"nın "Tazminat isteyemeyecek kişiler" başlıklı 144. maddesinin 1-e bendinde; “Adlî makamlar huzurunda gerçek dışı beyanla suç işlediğini veya suça katıldığını bildirerek gözaltına alınmasına veya tutuklanmasına neden olanlar” hükmüne yer verildiği ve konuya ilişkin olarak Dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12.05.2015 tarih, 2013/531 Esas - 2015/157 sayılı kararında da, bir suç isnadıyla hakkında soruşturma yapılan kişi adli makamlar huzurunda gerçek dışı beyanla suç işlediğini veya suça katıldığını beyan ederek şahsi kusuru ile gözaltına alınmasına veya tutuklanmasına neden olmuşsa artık bu kişinin tazminat talebinde bulunamayacağının kabul edilmesi gerektiğinin belirtildiği, bu kapsamda dava konusu somut olay değerlendirildiğinde; tazminat talebinin dayanağı olan İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/105 Esas – 2012/439 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; davacının soruşturma aşamasında alınan beyanlarında açıkça üzerine atılı suçu işlediğini kabul ederek gözaltına alınmasına ve tutuklanmasına neden olduğu, ancak yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçu işlediği sabit olmadığından bahisle davacının beraatine karar verildiği dikkate alınarak, CMK"nın 144/1-e. maddesi gereğince davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davacı lehine tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.