Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/7590 Esas 2019/2914 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süreleri dışında davalı ... vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 08/12/2011 tarihinde davacının karşıdan karşıya geçtiği esnada davalıların işleteni, sürücüsü ve ZMSS poliçesi ile sigortacısı olduğu aracın çarpması sonucu yaralandığını, ulaşım, refakatçi vs. tedavi giderleri harcaması yaptığını belirterek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak üzere 2.000,00 TL maddi tazminat ile 10.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ...Ş. vekili; kaza tarihini kapsayan poliçe bulunmadığını, davalının tedavi giderlerinden sorumlu olmadığını ve kaza sebebiyle elde ettiği gelirlerin tazminattan mahsubu gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili; davalıya atfedilen kusur oranını kabul etmediklerini ve tazminat taleplerinin fahiş olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ...; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 572,00 TL tazminatın davalı ... şirketi yönünden dava tarihinden itibaren, diğer davalılar yönünden olay tarihi olan 08/12/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine, davalı ... şirketinin sorumluluğunun poliçedeki limit ile sınırlı tutulmasına, fazlaya ilişkin maddi tazminat talebinin reddine; olayın oluş şekli, ceza dosyası kapsamı, tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile tüm dosya kapsamına göre takdiren 7.500,00 TL manevi tazminatın davalılar ... ve ..."dan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiş; hüküm davalı ... vekili ve katılma yolu ile davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalı vekilinin temyiz dilekçesi davacı vekiline 18.02.2016 tarihinde tebliğ edilmiş, hüküm davacı vekilince HUMK.nun 433.maddesinde öngörülen 10 günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 03.03.2016 tarihinde katılma yolu ile temyiz edilmiştir. 1.3.1990 gün ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden, HUMK.nun 432/4.maddesi uyarınca davacı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Temyiz olunan mahkeme kararı davalı ... vekili Av...."e 14/01/2016 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekili Av.... tarafından 18.01.2016 tarihinde kararın tarafına tebliğ edildiği, müvekkilinin talimatı ile iş bu davayı takip etmediği, başka bir avukat tarafından da dava takip edildiği için kararın duruşmalara katılan diğer davalı vekili Av. ..."ya tebliğini talep eden dilekçe sunmuş olduğu görülmüştür.
Dosyada masraf bulunmadığından davalının diğer vekiline tebliğ yapılamamış, ancak Av. ... tarafından 10.02.2016 tarihinde temyiz talebinde bulunulmuştur.
Dosya kapsamında vekalet ilişkisinin sona erdiğine dair azil ya da istifa dilekçesi bulunmadığının anlaşılmış olmasına ve Av...."e yapılan tebligatla temyiz süresinin işlemeye başladığının kabulüne göre 10.02.2016 tarihinde yapılan davalı vekili Av. ..."nın temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalı ..."e geri verilmesine, 13/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.