22. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/5844 Karar No: 2011/1142
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2011/5844 Esas 2011/1142 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş sözleşmesi geçerli neden olmadan feshedilen işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde tazminat ve boşta geçen süre ücreti gibi haklarının belirlenmesini talep etti. Davalı işveren ise fesih nedeninin geçerli olduğunu belirterek talebi reddetti. Mahkeme, feshin geçersizliğine ve işe iade kararı verdi. Kararda işe başlatmama tazminatı 4 ay yerine 5 ay olarak belirlendi ancak kısa kararda bu belirtilmedi. Bu çelişki nedeniyle karar Yargıtay İçtihadı Büyük Genel Kurulu’nun emsal kararına uygun olarak bozuldu. Kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu Madde 18, İş Kanunu Madde 18 ve 22.
Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir. Davalı işveren iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece verilen kısa kararda feshin geçerli nedene dayanmadığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, işe başlatmama tazminatının 5 aylık ücret tutarı olarak ve çalıştırılmadığı süre için en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesine karar verildiği halde gerekçeli kararın hüküm fıkrasında işe başlatmama tazminatının 4 aylık ücret tutarı olarak belirlendiği yazılmıştır. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadı Büyük Genel Kurulu’nun 10.4.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 Kararı gereğince bozma nedenidir. Mahkemece tefhim edilen kısa karar ile sonradan yazılan gerekçeli kararda işe başlatmama tazminatının miktarı yönünde çelişki açık olduğundan kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, temyiz nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına 26.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.