Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü : İİK. 170/3. maddesi gereğince imza inkar halinde tazminata ve para cezasına hükmedilebilmesi için bilirkişi incelemesi sonucunda imzanın borçluya ait olduğunun tespit edilmesi gerekir. Somut olayda borçlu şirket temsilcisi İ. Z..’nin icra mahkemesinde 16.01.2008 tarihli duruşma beyanında takibe konu bono altındaki imzanın kendisine ait olduğunu ikrar etiğinden bilirkişi incelemesi yapılmaksızın itirazın icra mahkemesince reddedildiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle borçlu aleyhinde tazminata ve para cezasına hükmedilmesi isabetsiz ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması cihetine gidilmiştir. Kabule göre de yabancı para alacağının YTL karşılığı yerine yabancı para üzerinden tazminata ve para cezasına hükmedilmesi İİK. 58/3 hükmüne aykırı olup, isabetli değildir. SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Uşak İcra Mahkemesi’nin 2006/41 E. 2008/39 K. Sayılı 30.01.2008 tarihli ilamının hüküm bölümünün yazılı tazminat ve para cezasıyla ilgili ibarelerin karar metninden silinmesine, hükmün düzeltilen bu şekliyle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 15.07.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.