Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/33392 Esas 2019/23078 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/33392
Karar No: 2019/23078

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/33392 Esas 2019/23078 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacı ve davalılar arasında görülen muvazaa iddiasına dayalı alacak davasının, alacak taleplerinin kanıtlanmadığı için davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi'nin yazılı şekilde hüküm kurması isabetli olmamıştır. Bu durum bozma sebebi olsa da, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının \"Tarifeye göre belirlenen 1.980,00 TL vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen alınıp davacıya verilmesine,\" şeklindeki kısmının çıkarılarak, \"Davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesine yer olmadığına,\" şeklinde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesidir.

22. Hukuk Dairesi 2017/33392 E. , 2019/23078 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2-Somut olayda, davalılar arasında muvazaanın varlığı kabul edilmiş olmakla birlikte dava muvazaa iddiasına dayalı alacak (eda) davası niteliğinde olduğundan ve alacak talepleri kanıtlanmadığından davacı lehine ücret takdir edilmemesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli olmamıştır.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından, Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 2/d. bendinde yer alan “Tarifeye göre belirlenen 1.980,00 TL vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen alınıp davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “Davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesine yer olmadığına,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde davalılara iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin davacıya yükletilmesine, 12.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.