Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/12361 Esas 2018/7416 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/12361
Karar No: 2018/7416
Karar Tarihi: 28.11.2018

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/12361 Esas 2018/7416 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2016/12361 E.  ,  2018/7416 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 10/10/2012 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29/03/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ..., ..., ..., ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanunun 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir.
    Dosyanın incelenmesinde; davalılardan ..."e yargılama sırasında çıkarılan tüm tebligatların, iade tebligat olmaksızın doğrudan mernis adresine tebliğe çıkarıldığı gibi gerekçeli karar ve davacı vekilinin temyiz dilekçesinin de adı geçen davalının doğrudan mernis adresine tebliğe çıkarıldığı ve Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince muhtara tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Yukarıda anılan kanun maddeleri dikkate alındığında davalılardan ..."e gerekçeli kararın ve davacı vekilinin temyiz dilekçesinin tebliği usulsüzdür. Şu durumda, mahkemece yukarıda bahsedilen yasal düzenlemeler kapsamında, gerekçeli kararın ve davacı vekilinin temyiz dilekçesinin öncelikle adı geçen davalının bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebligat yapılamayarak iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir. Mahkemece anılan eksikliğin giderilmesi için dosyanın geri çevrilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan şekilde işlem yapılıp, eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtaya yeniden gönderilmesi için, dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 28/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.