Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2884 Esas 2014/115 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/2884
Karar No: 2014/115
Karar Tarihi: 07.01.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2884 Esas 2014/115 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık tutuklandıktan sonra gözetim altında iken, hangi görevi engellediği karar yerinde açıklanmadan ve eylemin tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Mahkeme kararı TCK madde 43/2 uygulanmadan adli para cezası ile sonuçlanmıştır. Ancak kanuna aykırı olan hüküm temyiz edilerek bozulmuştur. Hükmün bozulmasının sebeplerinden biri de sadece hapis cezaları yönünden mükerrirlere özgü olan infaz rejimi uygulama imkanı olmayan TCK madde 58'in kararda yer verilmiş olmasıdır.
Kanun Maddeleri:
-TCK madde 43/2
-TCK madde 58
-5275 sayılı Kanunun 108. maddesi
-5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
-CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri

5. Ceza Dairesi 2013/2884 E. , 2014/115 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/209158
MAHKEMESİ : Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/06/2012
NUMARASI : 2012/157 Esas, 2012/306 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın tutuklanmasından sonra görevli polis memurlarının gözetiminde olmasına göre, hangi görevin yapılmasını nasıl engellediği karar yerinde denetime imkan verecek şekilde gerekçeleriyle gösterilmeden ve eylemin zincirleme biçimde TCK"nın 106/1. maddesinde yer alan tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan, yazılı şekilde görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Görevi yaptırmamak için direnme fiilinin birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edildiği halde TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
Sanığa sonuç olarak adli para cezası verilmesine, 5275 sayılı Kanunun 108. maddesine göre sadece hapis cezaları yönünden mükerrirlere özgü infaz rejiminin söz konusu olmasına rağmen uygulama imkanı olmayan TCK"nın 58. maddesine kararda yer verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 07/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.