Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8269 Esas 2019/10465 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8269
Karar No: 2019/10465
Karar Tarihi: 11.09.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8269 Esas 2019/10465 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, hırsızlık suçuyla yargılanan sanığın mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. Sanık, kamyonetin yakıt deposundan mazot çalınması suçundan yargılanmıştır. Ancak kilitli olduğuna dair kesin bir bilgi olmadığı için suç TCK'nın 142/1-e maddesi kapsamında değerlendirilmiştir. Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın en ağır mahkumiyet cezasından fazla olamayacağına dair kanun maddesi de kararda yer almaktadır. Sanığın daha önceki suçlarına dayanarak tekerrür koşulunun gerçekleştiği kabul edilmiş ve daha ağır bir ceza ile cezalandırılmıştır. Kararda TCK'nın 142/1-e maddesi ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa'nın 108/2. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmaktadır.

17. Ceza Dairesi 2019/8269 E. , 2019/10465 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Soruşturma aşamasında suça konu kamyonetin yakıt depo kapağı üzerinde yapılan incelemede, kilit tertibatından bahsedilmemiş olması, müştekinin aşamalarda alınan beyanında, kamyonetin kilitli olup olmadığı hususunda beyanda bulunmaması karşısında, yakıt depo kapağının açılarak mazot çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin TCK"nın 142/1-e maddesi kapsamında kaldığı halde aynı maddenin (b) bendiyle uygulama yapılması, sonuca etkili görülmediğinden; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11.02.2012 tarihinde yerine getirilen, 2007/525 Esas ve 2009/368 Karar sayılı kararına konu 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası olmasına karşın, daha az cezayı içeren Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14.09.2010 kesinleşme tarihli, 2008/38 Esas ve 2010/346 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.