Esas No: 2022/7084
Karar No: 2022/9540
Karar Tarihi: 22.06.2022
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2022/7084 Esas 2022/9540 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkin olup Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından reddedilmiştir. Davacının temyiz isteği üzerine dosya Tetkik Hakimi tarafından incelenerek, daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi ''İstinaf'' olduğu anlaşıldığından dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verilmiştir.
6100 Sayılı HMK'nun 373/4 maddesi; \"Yargıtayın bozma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir.\" hükmünü, geçici 3/2 maddesi ise; \"Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemez.\" hükmünü içermektedir. Kanun maddelerinin amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıt
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı ... adına Av.... ile, ... Tur. A.Ş. adına Av. ..., ... İnşaat Orman Ürünleri Mobilya Dekorasyon Turizm San. ve Tic. A.Ş. arasındaki dava hakkında, Ortaca Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından 28.01.2022 tarihinde karar tesis edildiği; iş bu dosyanın daha önce Yargıtay denetiminden geçmediği anlaşılmaktadır.
6100 Sayılı HMK'nun 373/4 maddesi; "Yargıtayın bozma kararı üzerine İlk Derece Mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir." hükmünü, geçici 3/2 maddesi ise; "Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar Bölge Adliye Mahkemelerine gönderilemez." hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan Yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır. Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, eş söyleyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 25 ve Geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan Bölge Adliye Mahkemeleri, 07.11.2015 tarih ve 29525 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan karar ile 20.07.2016 tarihinden itibaren tüm yurtta göreve başlamıştır.
Eldeki davada, aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Ortaca 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2017/ 436 Esas , 2022/ 35 Sayılı kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay'ın esas yönüyle herhangi bir denetimi söz konusu değildir.
Dava dosyasının mahkemece, Dairemize gönderildiği anlaşılmış ise de, 28.01.2022 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi ''İstinaf'' olup, görevli merciinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 22.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.