Davacı işçi vekili, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren vekili , şirketin ülkenin içinde bulunduğu ekonomik şartları göz önünde tutarak, varlığının sürdürebilmek için yeniden yapılanma sürecinde bazı hizmetlerin yürütülmesi konusunda sistem değişikliği yaptığını, işlerde ciddi bir daralma olduğunu, şirketin sürekliliğini sağlamak için tedbirler aldığını, bu sebeple bölge müdürlüklerindeki tahsilat işlemlerine son verdiğini, davacının çalışacak birimi kalmadığını, işe yeni alınan işçilerin engelli kadrosuna, uzmanlık gerektiren kadrolara alındığını, başkaca işçi alınmadığını, yeniden yapılanma sebebiyle yapılan feshin geçerli olduğunu, işçilere tüm haklarının ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davalı şirketçe feshin dayanağı alınmış açık bir işletmesel kararın bulunmadığı feshe ulaşmadan önce tüm tedbirlerin alındığı buna rağmen son çare olarak feshe başvurulduğu ve feshin ferdileştirilme noktasında objektif olarak işçi seçiminin hangi kriterlere göre yapıldığı feshin geçerli nedenlere dayandırıldığının kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.                       
Dosya içeriğine göre, davalıya ait işyerinde tahsilat bölümü personeli olarak çalışan davacının iş sözleşmesi “yeniden yapılandırma çalışmaları bağlamında iç örgütlenme düzeninde yaptığı değişiklik ve iyileştirmeler arasında, tüm tahsilat işlemlerinin Genel müdürlük bünyesinde oluşturulan departman tarafından yürütülmesine, bu sebeple bölge müdürlüklerinde bulunan tahsilat kadrosunun kaldırılmasına karar verildiği” gerekçesi ile 4857 sayılı İş Kanununun 17.maddesi uyarınca feshedilmiştir. Mahkemece alınan ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda özetle feshin dayanağı alınmış bir işletmesel karar bulunmadığı,  feshe son çare olarak  başvurulduğunun  ispatlanamadığı,  işçi seçiminin  hangi
kriterlere göre yapıldığının ortaya konamadığı ve feshin geçerli nedene dayandığının kanıtlanamadığı belirtilmiştir. Davacının işten çıkartılmasından sonra yeni işçi alındığı ileri sürülmüşse de alınan işçilerin davacı ile aynı nitelikte olup olmadıkları ya da davacının kısa bir eğitimle yapabileceği işlere alınıp alınmadıkları dosya içeriğinden anlaşılamamaktadır. Davacının konumuna uygun bir işte değerlendirilmesi öncelikle işyerinin herhangi bir bölümünde uygun boş bir pozisyonun bulunmasına bağlıdır. Davacının fesihten önce değerlendirilebileceği uygun bir pozisyon olup olmadığı araştırılmamıştır. Bu nedenle yapılacak iş; feshe neden gösterilen yeniden yapılanmanın gerçek olup olmadığı, davacının çalıştığı bölümün yada pozisyonunun lağvedilip edilmediği, davacının işe yeni alınan işçilerle aynı nitelikte olup olmadığı, işyerinde davacının mevcut nitelikleri ile ya da kısa bir eğitimle değerlendirilebileceği uygun bir pozisyonun olup olmadığı araştırılarak sonucuna göre feshin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı belirlenmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olmuştur. 
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.09.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.