Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/11789 Esas 2019/2102 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü sanığın idaresindeki Doblo marka otomobille, tek yönlü, asfalt kaplama, düz ve eğimsiz yolda seyir halindeyken, kendisine hitaben yandığını beyan ettiği yeşil ışığı geçtikten hemen sonra sağ taraftaki kaldırıma paralel olarak geri geri geldiği esnada, sağından doğru yola giren yaya ..."a aracının arka kısmı ile çarparak ölümüne sebebiyet verdiği olayda, olaya ilişkin tek görgü tanığı olduğu anlaşılan ve soruşturma evresinde beyanı alınan tanık ...."ın duruşmaya davet edilerek veya olay yerinde yapılacak keşifte beyanının alınması ve dairemiz yerleşik içtihatları da göz önünde bulundurularak sanığın geri geri ve ters istikamette ne kadar mesafe katettikten sonra yaya ölene çarptığının şüpheye yer vermeyecek şekilde tespit edilip, TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı da değerlendirildikten sonra, sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları belirtilen nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.