Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/12341 Esas 2018/7393 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/04/2015 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarının ihlali nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalının, 03/11/2014 tarihinde polis merkezinde alınan ifadesinde; “ruh hali bozuk bir bayandır" şeklinde hakaret ettiğini, yine "yönetici olduğu dönemde yönetim işlerinde usulsüzlük nedeniyle ve siteyi borçlandırmaları nedeniyle kendisini yönetim üyesi olarak yönetimden el çektirtik" şeklinde beyanda bulunduğunu, davalının beyanları nedeniyle kişilik haklarının ihlal edildiğini belirterek uğradığı manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davacıya hakaret mahiyetinde söz söylemediğini ve davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davalının, "ruh hali bozuk bir bayandır" ifadesi ile savunma sınırlarını aşarak davacının kişilik haklarına saldırıda bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davacının, müteahhit olan davalının yüklenici olduğu sitede ikamet ettiği, davalının da bu sitede kendisine ait daireler bulunduğu, tarafların sitede yaşanan olaylar nedeniyle ihtilaflı olduğu, yaşanan olaylar üzerine davacının davalı hakkında şikayetlerde bulunduğu, davalının şikayet üzerine polis merkezinde şüpheli sıfatıyla ifadesinin alındığı, 03/11/2014 tarihli ifade tutanağında; “ruh hali bozuk bir bayandır" şeklinde beyanda bulunduğu, taraflar arasında yaşanan ihtilaf ile dava konusu söz ve ifadenin savunma amacıyla sarf edildiği, kaba ve incitici olmakla birlikte davacının kişilik haklarına saldırı oluşturmadığı anlaşılmaktadır.
Şu durumda; manevi tazminat isteminin tümden reddi yerine kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Kararın açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/11/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.