Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1451 Esas 2019/12011 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1451
Karar No: 2019/12011
Karar Tarihi: 02.07.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1451 Esas 2019/12011 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Konut dokunulmazlığı ihlali suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz istemi reddedilerek onanırken, hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz istemi ise sanığın etkin pişmanlık göstermesine rağmen yeterli oranda indirim yapılmaması nedeniyle bozuldu. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 168/1. maddesi kararda yer aldı. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde suç işleyen kişilerin hak yoksunluklarından bahsedilirken, 168/1. maddesinde ise etkin pişmanlık gösteren kişilere uygulanacak ceza indirimi hakkında düzenlemeler yer alır.

2. Ceza Dairesi 2019/1451 E. , 2019/12011 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1. Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2. Sanık hakkında hırsızlıktan suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleşmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden sanık hakkında yazılı şekilde 1/3 oranında indirim yapılarak fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 02.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.