Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5710 Esas 2019/2100 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50, 52/2-4 . maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 1 ay süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50/4. ve 50/1-a maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesinde ve ayrıca belirlenen nihai ceza miktarı göz önünde bulundurularak 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesinde isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamede belirtilen nedenlerle bozma öneren (1) ve (2) no"lu görüşlere iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafii ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; olay günü sanığın idaresindeki kamyonetle, bölünmüş, iki şeritli, tek yönlü, 7 metre genişliğindeki, asfalt kaplama, kuru ve iniş yönünde hafif eğimli yolda seyir halindeyken, kendisi ile aynı yönde ve sağ şeritte seyir halinde bir kamyona, kendi aracının sağ ön tarafı ile, önündeki kamyonun sol arka tarafından çarpması neticesinde, kendisi ile aynı araçta ve sağındaki yolcu koltuğunda bulunan ..."ın ölümüne asli kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda, sanık hakkında temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılmasında isabetsizlik görülmemekle birlikte teşdidin derecesinde yanılgıya düşülerek alt sınırdan bir miktar daha uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 1 ay süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, paraya çevirmeye dayanak kanun maddelerinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.