Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11285 Esas 2019/21357 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11285
Karar No: 2019/21357
Karar Tarihi: 21.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11285 Esas 2019/21357 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara, yapılan temyizler sonucunda yeniden değerlendirme yapılmıştır. Karara göre, resmi nikahlı evli olan iki taraf arasında karşılıklı yaralama suçları işlenmiştir. Ancak, tarafların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattığı için ilk haksız hareketin kimden geldiği belirlenemediği için şüpheli kalan bu durum nedeniyle sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin asgari oranında uygulanması gerektiği tartışmasız bir şekilde kabul edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptali nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (Medeni haklarından yoksun bırakılmamaya ilişkin)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Yaralama ya da cinsel saldırı suçlarında, hükümlerinin infazında uygulanacak usul ve esaslar hakkında)

3. Ceza Dairesi 2019/11285 E. , 2019/21357 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Resmi nikahlı evli olan taraflar arasında karşılıklı yaralama suçlarının işlendiği olayda, tarafların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları anlaşılmakla, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespitine çalışılması; bunun mümkün olmaması halinde Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Daireleri"nin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu hal nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışmasız bırakılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.