9. Hukuk Dairesi 2015/6834 E. , 2017/358 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, cezai şart tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01/09/2004-25/10/2013 tarihleri arasında davalı iş yerinde idari işler müdürü olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmesi suretiyle feshedildiğini, fesih sebebinin yapılanma olduğunu, davacının yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürerek, cezai şart ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 01/09/2004 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını, 12/09/2007 tarihinde davacının vermiş olduğu dilekçe ile emekliliğe hak kazandığını beyan ettiğini, 01/01/2008 tarihinde ise davacının tekrar çalışmaya başladığını, 01/09/2010 tarihinde sözleşmenin yenilendiğini, 25/10/2013 tarihinde ise davacının iş sözleşmesinin karşılıklı mutabakat neticesinde ikale sözleşmesi ile sonlandırıldığını, bu sözleşmenin geçerli olduğunu, bu nedenle cezai şartın uygulanmasının söz konusu olamayacağını, davacının tazminatlarının eksiksiz şekilde ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin davalı işverenlikçe haklı bir neden olmaksızın sona erdirildiği, ayrıca tazminatlarının da ödendiği göz önüne alındığında taraflar arasındaki sözleşme hükümlerine göre haklı bir neden yokken iş akdine son verildiği, bu nedenle davacının 5 aylık maaşı tutarında cezai şart talep hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş sözleşmesinde kararlaştırılan cezai şart alacağına davacının hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, talep konusu cezai şart 30.07.2010 tarihli sözleşmede taraflardan birinin sözleşmeyi haksız feshetmesi ön şartına bağlanmış olup, dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden iş sözleşmesinin 25.10.2013 tarihinde tarafların karşılıklı anlaşması (ikale) ile sona erdiği ve dolayısıyla ortada davalı işverene ait haksız bir fesih bulunmadığı anlaşılmaktadır. Buna göre, davacının cezai şart alacağı talebinin reddi yerine kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 19.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.