MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 212. maddesinde yer alan düzenleme nedeniyle, sanık hakkında sahtecilik suçundan da hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi ve suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından ve kazanılmış hak dolayısıyla sonuca etkili olmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
03/07/2009 tarihli ilk hükmün Dairemizin 27/09/2011 tarih ve 2010/5842 Esas, 2011/21255 Karar sayılı ilamı ile bozularak ortadan kalkmış olması karşısında mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda yeni bir hüküm kurulduktan sonra CMUK"nın 326. maddesi uyarınca kazanılmış hakka konu olan sonuç adli para cezası ile taksit miktar ve sayısının belirtilmesi ile yetinilmesi yerine kanunlar arasında karma uygulama yapılması sonucunu doğuracak şekilde önceki hükümde yer alan ve zimmet suçundan verilen nihai cezanın miktarı itibariyle uygulanabilirliği de bulunmayan cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bölümlere yer verilmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
Kabule göre de;
Lehe kabul edilen 5237 sayılı TCK"nın zimmete konu zararın ödetilmesine dair bir hüküm taşımadığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak nisbi harca da hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu cihetlerin yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak, hüküm fıkrasından 4, 5, 6, 7, 8, 9, 11, 12 ve 15 nolu bentlerin tümüyle çıkarılması ve hüküm fıkrasına “1412 sayılı CMUK.nun 326. maddesi uyarınca kazanılmış hakkı gözetilerek sanığın sonuç cezasının 2.352 TL adli para cezası olarak belirlenmesine ve bu cezanın TCK"nın 52/4. maddesine göre 1"er aylık aralar ile 10 eşit taksit halinde ödenmesine” ibaresinin eklenmesi ve 10 nolu bendin ise “5237 sayılı TCK"nın 63. maddesi uyarınca sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin hükmolunan cezasından indirilmesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.