Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki, Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/04/2015 tarihli, 2014/116 esas ve 2015/63 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 01/03/2017 tarihli ihbar yazısı ve Yargıtay 10. Ceza Dairesi’nin dosyanın Dairemize gönderilmesine ilişkin 01/03/2018 tarihli 2017/6843 esas ve 2018/2178 sayılı kararı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1-Şüpheli ... hakkında “Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan Mazıdağı Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17/12/2013 tarihli ve 2013/578 soruşturma, 2013/191 esas sayılı iddianamesi ile TCK’nın 191/1-5,53 ve 54.maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2-Kanun yararına bozma istemine konu Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/04/2015 tarihli, 2014/116 esas ve 2015/63 sayılı kararı ile sanığın “5237 sayılı TCK’nın 191/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hakkında TCK’nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına” karar verildiği, kararın 01/06/2015 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği, tekerrüre esas alınan Mardin Sulh Ceza Mahkemesi’nin 18/04/2013 tarihli 2012/426 esas ve 2013/316 sayılı kararı ile sanığın TCK’nın 191/1 ve 62.maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararının 04/06/2013 tarihinde kesinleştiği,
3-Hapis cezasının infazı aşamasında, Cumhuriyet Başsavcılığı"nın istemi üzerine Mahkeme tarafından hükmün infazının durdurulmasına karar verildiği,
4 -Yüksek Adalet Bakanlığı"nın 11/07/2016 tarihli kanun yararına bozma isteminde,
"Dosya kapsamına göre, Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesi"nce tekerrüre esas alınan Mardin Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/426 esas, 2013/316 sayılı kararıyla sanığın kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/6. maddesi gereğince hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, cezanın infazının ertelenmesine karar verilmiş olması karşısında, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/04/2015 tarihli, 2014/116 esas ve 2015/63 sayılı kararının bozulmasının istenildiği,
5-Dairemizin 13/12/2016 tarihli 2016/2601 esas ve 2016/5861 karar sayılı ilamı ile; “6545 sayılı Kanunla değişik TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanun"a 5320 sayılı Kanunla eklenen geçici 7. madde hükümlerinin sanığın lehine olduğunun gözetilmemesi nedeniyle de Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesi"nin 16/04/2015 tarihli mahkûmiyet hükmüne karşı kanun yararına bozma yoluna başvurulup başvurulmayacağının takdirinin sağlanması için, dosyanın Adalet Bakanlığı’na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine “ karar verildiği,
anlaşılmıştır.
B-Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık ...’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun"un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesinin 16/04/2015 tarihli ve 2014/116 esas, 2015/63 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
1-Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesince tekerrüre esas alınan Mardin Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2012/426 esas, 2013/316 sayılı kararıyla sanığın kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/6. maddesi gereğince hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, cezanın infazının ertelenmesine karar verilmiş olması karşısında, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-5237 sayılı Kanun’un 191/5. maddesinde yer alan “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” biçimindeki düzenleme nazara alındığında, somut olayda sanık hakkında Mardin Sulh Ceza Mahkemesi"nin 18/04/2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararının 04/06/2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 31/10/2013 tarihinde uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçunu işlediği ve bunun denetimli serbestlik kararının ihlali niteliğinde olup, eylem ayrıca bir suç oluşturmadığından, mahkemesine ihbarda bulunarak düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde, isabet görülmemiştir.” denilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/04/2015 tarihli ve 2014/116 esas, 2015/63 sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C-Konunun Değerlendirilmesi:
1)Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesince tekerrüre esas alınan Mardin Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2012/426 esas, 2013/316 sayılı kararıyla sanığın kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/6. maddesi gereğince hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ve cezanın infazının ertelenmesine karar verilmiş olması karşısında, tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
2)6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, sanığın bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma sonucunda hükmolunan Mardin Sulh Ceza Mahkemesi’nin 18/04/2013 tarihli, 2012/426 esas ve 2013/316 sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği, sanığın 31/10/2013 tarihindeki eyleminin denetimli serbestlik kararının ihlali niteliğinde olduğu, eylemin ayrıca bir suç oluşturmadığı anlaşıldığından ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Mazıdağı Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/04/2015 tarihli ve 2014/116 esas, 2015/63 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 12/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.