Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1435 Esas 2019/11998 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1435
Karar No: 2019/11998
Karar Tarihi: 02.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1435 Esas 2019/11998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu nedeniyle sanığın mahkum olmasına karar vermiştir. Ancak, sanığın daha önceki mahkumiyetinin tekerrür olarak kabul edilebilmesi için gerekli koşulların oluşmadığı ve bu nedenle sanığa mükerrirler için öngörülen infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanamayacağı belirlenmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur ve TCK'nın 58/6 maddesi gereği sanığa uygulanması gereken infaz rejimi ile ilgili karar tekrar incelenmiştir. Talep edilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 53, 58/6, 191 ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2 maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/1435 E. , 2019/11998 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Tekerrür uygulamasına esas alınan Mersin 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/12/2012 gün, 2012/1239 Esas ve 2012/1655 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7/2 maddesi uyarınca "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nin 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve suç tarihi itibariyle de adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nin 58/6 maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan; hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesine ilişkin kısmın çıkarılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.