Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/6498 Esas 2018/7764 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, 1479 sayılı Yasaya göre 4/B kapsamında Bağ-Kur sicilinin tespitine, 1992 yılında Bağ-Kur prim borçlarının ödendiğine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının 1992 affından yararlanarak primi ödenen ve vergide kayıtlı olduğu 13.05.1983-31.12.1994 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasaya tabi bağ-kur sigortalısı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyulup,davanın kısmen kabulü ile, davacınını 26.05.1983 tarihi itibari ile Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine, prim borçlarının ödendiğine ilişkin talebin ise feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Somut olayda; bozma sonrası davacı vekili, davacının 26.05.1983-31.12.1994 tarihleri arasında vergi kaydı ve Bağ-Kur sigortalılığının kabul edildiğini belirtmiş olmasına rağmen, Kurumdan davacının taleplerinin karşılanıp karşılanmadığı giderek davanın konusuz kalıp kalmadığı hususları araştırılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de, davacı vergi kaydına ve primi ödenen sürelerde Bağ-Kur kapsamında sigortalı olduğunun tespitini talep ettiğinden, sigortalılık süresi belirlenmeden sadece sigorta başlangıç tarihinin tespitine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.