Danıştay 4. Daire 2018/7969 Esas 2022/2250 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/7969
Karar No : 2022/2250


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ... İnşaat Yapı San. ve Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına 2012 yılı için salınan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu 353/1, 353/6 ve 355/4. maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda; davacı hakkında düzenlelen vergi inceleme raporunda mükellef kuruma 2012 yılında Alıcılar Hesabı üzerinden 20.040.298,52-TL para girişi olduğu, 2012 yılında giren toplam bu tutardan 2011 yılı ve cari dönem satışları ile alış tutarları düşüldüğünde geriye kalan tutarın (20.040.298,52TL-5.800.589,85,TL-6.353.454,91TL=) 7.886.253,76-TL olduğu, mükellef kurumdan alıcılar hesabının çalıştırılması sureti ile tahsil edilen paraların neden kaynaklandığı hakkında bilgi istenildiği, mükellef kurumun vermiş olduğu cevapta, tahsil edilen bu paraların ihtiyaç dahilinde alınan paralar olduğu ve Alıcılar hesabının çalışma prensibine uygun herhangi bir fatura vb. ibraz edilmediği, kuruma giriş yapan bu paraların (7.886.253,76-TL) mükellef kurumun ilgili kişilerle yaptığı kayıt dışı işlemlerden kaynaklandığı kanaatine varıldığı, Satıcılar hesabının eksi bakiye verdiğinin tespit edildiği, Satıcılar hesabının 2012 yılında toplam işlem tutarının 14.164.839,40-TL olduğu, bu tutardan 2.034.578,50-TL'lik kısmının Bankalar hesabına ... Faktoring A.Ş.'den yapılan ödemelerle kapatıldığı, bu tutarın kayıt dışı hasılat olduğu kanaatine varıldığı, 2012 yılında Diğer Çeşitli Borçlar hesabına ... tarafından gönderilen 1.965.837,13-TL'nin kayıt dışı hasılat olarak kabul edildiği, mükellef kurumun Kasa hesabının bazı dönemlerde eksi bakiye verdiğinin tespit edildiği ve bunun nedeninin mükellef kurum temsilcisine sorulduğu, temsilcinin vermiş olduğu cevabın, kayıtların silinmesi ve sistem arızasından kaynaklandığı şeklinde olduğu, ancak buna ilişkin herhangi bir belge ve bilginin sunulmadığı, hesaptaki tutarların yüksek olması dikkate alındığında Kasa hesabının eksi bakiye vermesinin mükellef kurumun belgesiz satışlarından kaynaklandığı kanaatine varıldığı, bu tutarında 338.719,58-TL olduğunun tespit edildiği, mükellef kurumun 2012 yılında KDV dahil 4.905.881,81-TL sahte belge kullandığı, kullanılan bu sahte belgelerin belgesiz alışlarını belgelendirmek maksadı ile alındığı kanaatine varıldığı, mükellefin 2012 yılında beyan dışı bırakmış olduğu toplam satış hasılatının 12.225.388,97-TL olduğu sonuç ve kanaatine varıldığı, davacının kasa hesabının eksi bakiye vermesi nedeni ile bu tutarların kayıt dışı hasılat unsuru sayıldığı ancak buna ilişkin herhangi bir somut bilgi ve belgenin ortaya konulamadığı, vergi mevzuatında bu durumun kayıt dışı hasılat sayılacağına dair herhangi bir düzenlenme bulunmadığı, davacının Diğer Çeşitli Borçlar hesabındaki yer alan tutarın kayıt dışı hasılat kabul edilmesinin kanaat olarak belirtildiği, yalnızca muhasebe kayıtları ve banka hesap hareketlerinden yola çıkılarak bu paranın kayıt dışı hasılat olduğuna kanaat getirildiği, ayrıca vergi inceleme raporunda eleştiri konusu yapılan Alıcılar hesabı kullanılarak kayıt dışı hasılat olarak tahsil edildiği kabul edilen 7.886.253,76-TL'nin içinde Diğer Çeşitli Borçlar hesabının da yer aldığı ve bu tutarında 3.941.887,56-TL olduğu, inceleme elemanının bu kalemi yukarıda ayrı bir fark matrah olarak kabul ettikten sonra bu durum hiç değerlendirilmeden tekrar burada ele alındığı ve mükerrer bir hesaplama yapıldığı, davacının Bankalar hesabına ... Faktoring A.Ş.'den gelen 2.034.578,50-TL tutarın da kayıt dışı hasılat olduğunu ortaya koyan herhangi bir somut bilgi ve belge sunulamadığı, kayıt dışı yapılan satışların hangi firma yada kişilere yapıldığının açıklanamadığı, vergi inceleme elemanının kanaatine dayalı olarak düzenlenmiş bulunan bu rapora dayalı olarak tarh edilen vergi ile kesilen cezada ve 213 Sayılı Yasanın 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı, 213 sayılı Kanun'un 353/6. maddesi ve Mükerrer 355/4. maddesi uyarınca davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezalarında ise hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, bölge idare mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar temyize konu mahkeme kararının, hasılat unsuru sayılan 100-KASA hesabındaki 338.719,58-TL, 320-SATICILAR hesabındaki 2.034.578,50-TL, 336-DİĞER ÇEŞİTLİ BORÇLAR hesabındaki 1.965.837,13-TL'lik kısımların (toplam 4.339.085,21-TL) ve bu kısımlara tekabül eden vergi ziyaı cezaları ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ve tek katı aşan vergi ziyaı cezasına ilişkin kısımlarının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmamıştır.
Davalı idarenin 120-ALICILAR hesabına gelen 7.886.253,76-TL tutarındaki hasılattan kaynaklanan kurumlar vergisi tarhiyatı ve tek kat vergi ziyaı cezasına ilişkin temyiz istemine gelince;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 3. maddesinin (B) fıkrasında; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabi ve açık bulunmayan tanık ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu, 134. maddesinde de; vergi incelemesinden maksatın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu’ hükümlerine yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacı şirketin 2012 yılı hesaplarının incelenmesi neticesinde tanzim olunan 28/04/2016 tarih ve 2016-A-4519/12 sayılı vergi inceleme raporunun; 120-ALICILAR hesabına ilişkin kısımlarında, şirketin ikamet amaçlı binaların inşaatı faaliyetinde bulunmak üzere mükellefiyet açtırdığı, 2012 yılında net satışının 5.167.662,99-TL olduğu, şirket yetkilisinin inceleme elemanına vermiş olduğu ifadesinde, "faaliyetleri kapsamında 2011 yılında ve 2012 yılında Şişli Belediyesinin hizmet binasının yapım işini aldıkları, asıl işverenlerinin ... İnş.Nak.Gıda Turizm San. ve Tic. Ltd. Şti. olduğu, bu şirket ile aralarında sözleşme bulunduğu," şeklinde olduğu, mükellefin 2012 yılında düzenlemiş olduğu toplam fatura tutarının 5.408.240,04-TL olduğunun tespit edildiği, mükellefin üst işvereni ... İnş. Nak. Gıda Turizm San. Ve Tic. Ltd. Şti.'nin %99 hisse sahibi olan ... adlı şahsın, davacı şirketin sahibi olan ...'ın kız kardeşi ile evli olduğu, şirket temsilcisinin vermiş olduğu ifadesinde ...'in şirketi temsil belgesinin olduğu, şirket sahibi ...'ın Diyarbakır'da olduğundan şirketin işlerinin takibi ... tarafından yapıldığı, mükellefin Alıcılar hesabının dönem dönem eksi bakiye verdiğinin tespit edildiği, mükellef kuruma 2012 yılında Alıcılar Hesabı üzerinden 20.040.298,52-TL para girişi olduğu, 2012 yılında giren toplam bu tutardan 2011 yılı ve cari dönem satışları ile alış tutarları düşüldüğünde geriye kalan tutarın (20.040.298,52TL-5.800.589,85,TL-6.353.454,91TL=) 7.886.253,76-TL olduğu, mükellef kurumdan alıcılar hesabının çalıştırılması sureti ile tahsil edilen paraların neden kaynaklandığı hakkında bilgi istenildiği, mükellef kurumun vermiş olduğu cevapta, tahsil edilen bu paraların ihtiyaç dahilinde alınan paralar olduğu ve Alıcılar hesabının çalışma prensibine uygun herhangi bir fatura vb ibraz edilmediği, yapılan araştırmalar neticesinde mükellef kurumun çalıştığı bankalardan bilgi istenildiği, gelen evraklar üzerinden ( örnekleme usulü) yapılan araştırmada mükellef kuruma banka üzerinden yapılan ödemelerin doğruluğunun teyit edildiği, mükellef kurumun 2012 yılında Şişli Belediyesi hizmet binası yapım işi haricinde bir işle iştigal etmediği, mal alışlarının çoğunu sahte belge ile belgelendirdiği, kuruma ilgili kişilerden giren paraların dönem içinde peyderpey ödendiği, ilgili firmaların inşaat işi ile uğraşan firmalar olduğu hususları da dikkate alındığında, kuruma giriş yapan bu paraların (7.886.253,76-TL) mükellef kurumun ilgili kişilerle yaptığı kayıt dışı işlemlerden kaynaklandığı kanaatine varıldığı anlaşılmaktadır.
Davacının alıcılar hesabına yüksek tutarda para giriş çıkışlarının olduğu, alınan paralar için herhangi bir faiz ödenmediği, davacı tarafından söz konusu parasal hareketlerin nedenlerini ortaya koyacak nitelikte bilgi ve belge sunmadığı, vergi hukukunda ispat müessesi gereğince, davacının olayda gerek söz konusu tarhiyatın kaynağına ilişkin vakıalar gerekse hasılat tutarı yönünden vergi raporlarıyla yapılan tespitlerin aksini ispata yönelik olarak herhangi bir belge ve delil ibraz etmediği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, 7.886.253,76-TL matraha isabet eden kurumlar vergisi ve tek kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varıldığından, aksi yönde verilen Bölge İdare Mahkemesi kararında hukuka uyarlık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen kabul, kısmen reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, hasılat unsuru sayılan toplam 4.339.085,21-TL ve bu kısımlara tekabül eden vergi ziyaı cezaları ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ve tek katı aşan vergi ziyaı cezasına ilişkin kısımlarının oybirliğiyle ONANMASINA,
3. Anılan Vergi Dava Dairesi kararının; 7.886.253,76-TL tutarındaki hasılattan kaynaklanan kurumlar vergisi tarhiyatı ve tek kat vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmının Üye ...'nin karşı oyu ve oyçokluğuyla BOZULMASINA,
4. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 07/04/2022 tarihinde karar verildi.




(X) KARŞI OY :

Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.