Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2644 Esas 2020/930 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2644
Karar No: 2020/930
Karar Tarihi: 08.09.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2644 Esas 2020/930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık tefecilik yapmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, iddianamede belirtilen suç tarihi ile tanık ifadesinde yer alan suç tarihi arasındaki çelişkiye dikkat çekilmiş ve suç tarihinin kesin olarak belirlenerek zamanaşımı hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesi gerektiği dile getirilmiştir. Kararda, TCK'nın 241/1, 43, 62 ve 52/2-4. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

9. Ceza Dairesi 2020/2644 E. , 2020/930 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43, 62, 52/2-4. madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İddianamede suç tarihinin 31/12/2008 olarak belirtildiği halde, tanık ..."in yargılama aşamasında alınan ifadesinde sanıktan en son 2009 yılında borç para aldığını beyan etmesine karşılık, soruşturma aşamasında 2007 yılı Ekim ayında sanıktan borç para aldığını beyan ettiği, zamanaşımı süresinin dolup dolmadığının tayini bakımından suç tarihinin belirlenmesi gerektiği ve tefecilik suçunda suç tarihinin kazanç elde etmek amacıyla ödünç paranın verildiği tarih olduğu nazara alınarak, tanığın yeniden dinlenilerek beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi suretiyle suç tarihinin kesin olarak saptanması ve buna bağlı olarak da zamanaşımı hükümlerinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 08/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.