Mahkemesi :Asliye Ceza

Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan sanık ... hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, tedbire uygun davrandığı takdirde açılmış olan davanın düşmesine, aksi halde davaya devamla hüküm kurulmasına dair Savaştepe Sulh Ceza Mahkemesinin 03.05.2012 tarihli ve 2011/142 esas, 2012/72 sayılı kararının yerine getirilmesi sırasında, sanığın denetim süresi içerisinde uyuşturucu madde kullandığı gerekçesiyle 5237 sayılı Kanun’un 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına dair Akhisar 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 07.05.2013 tarihli ve 2013/167 esas, 2013/333 sayılı kararının infazı sırasında, sanığın 12.12.2013 tarihli 3. bireysel görüşmeye gitmeyerek, Sigara Alkol ve Madde bağımlılığı programının 2. oturumuna katılmayarak denetim yükümlülüğüne uymadığı gerekçesiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince sanığın 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanunun 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ilişkin Akhisar 3. Asliye Ceza Mahkemenin 24/09/2014 tarihli ve 2014/429 esas, 2014/262 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulduğu sırada denetim yükümlülüklerine uymaması nedeniyle açılan kamu davasının, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 191/5. maddesinde belirtilen, “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” şeklindeki hüküm ve Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 18.09.2014 tarihli ve 2012/5924 esas, 2014/8274 sayılı ilamı gereğince düşmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 02.06.2015 tarih ve 2015/11163-36356 sayılı kanun yararına bozma
talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.06.2015 tarih ve 2015/219374 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Akhisar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.09.2014 tarih ve 2014/429 esas, 2014/262 sayılı kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.