Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2018/9570 Esas 2018/5091 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacılar tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Somut olayda, davacılar vekilince ilk derece mahkeme kararının istinaf talebiyle ... 1. İcra Hukuk Mahkemesine başvurduğu, mahkemenin 30/10/2017 tarih ve 2017/300 E-549 K. sayılı ek kararı ile talebin reddine karar verildiği, davacılar vekili tarafından, ek karara karşı da istinaf yoluna başvurulduğu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi"nin 14/12/2017 tarih ve 17/2695 E-1619 K sayılı kararı ile istinaf başvurusunun İİK’nun 365/3. maddesi gereği reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
02/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile değişik 2004 sayılı İİK"nun 363/1. maddesi ile aynı Kanunun bazı maddelerinde (m. 134/4, m. 97/5, m. 36/5 gibi), istinaf yoluna başvurulamayacak icra mahkemesi kararları sayılmıştır.
1-İlk derece mahkemesince verilen karar konu itibariyle kesin nitelikte olduğundan, İİK’nun 365/3. maddesi gereğince istinaf isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının (ONANMASINA);
2-Davacılar vekili tarafından, icra mahkemesince kıymetin yeniden belirlenmesi talep edilmiş olup, mahkemece şikayetin kesin olarak reddine ve ek kararla istinaf talebinin de kesin karar olduğundan reddine karar verildiği, Bölge Adliye Mahkemesince de istinaf talebinin ve temyiz talebinin aynı gerekçeyle reddedildiğine göre, iş bu ek kararı temyiz eden davacılar vekilinin temyiz talebinin kötüniyetle yapıldığı anlaşıldığından HUMK"nun geçici 3/2.maddesine göre uygulanması gereken HUMK"nun 434. maddesi yollamasıyla aynı yasanın 422. maddesi uyarınca temyiz eden şikayetçi davacılar vekilinin takdiren 4000,00 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA, alınması gereken 35,90 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 23/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.