Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13412 Esas 2019/21326 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13412
Karar No: 2019/21326
Karar Tarihi: 21.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/13412 Esas 2019/21326 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın daha önceki bir mahkumiyeti de bulunduğu göz önünde bulundurularak, tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı nedeniyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği de vurgulanmıştır. Karar, bu nedenlerle bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. maddesi: Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçunu düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesinin 5. fıkrası: Tekerrür hükümlerine ilişkin düzenlemeler içerir.
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası: Tekerrür hükümlerini düzenler.
- Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi: Tekerrür hükümlerine ilişkin düzenlemeler içerir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler içerir.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Bozma hallerini düzenler.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Kararın bozulma hallerini belirler.

3. Ceza Dairesi 2019/13412 E. , 2019/21326 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1) Sanığın adli sicil kaydına konu tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığı gözetilerek, sanığın tekerrüre esas alınan Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinin 08.11.2012 tarih, 2012/187 Esas - 2012/904 Karar sayılı ilamında mahkumiyete konu suçun TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu olduğu, hükmünden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK"nin 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası hükümlü lehine hükümler içermekte olup, öncelikle hükümlü lehine uyarlama yapılması gerektiğinden, anılan hükme ilişkin uyarlama yapılıp yapılmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 21.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.