MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/02/2016 tarih ve 2015/74-2016/49 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 23/01/2018 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının ... İthalat ve Tic. A.Ş. isimli şirketten çeşitli saat ürünleri aldığını, bu saatlerden adı geçen şirkete iade olunacak 39.509,65 TL değerindeki saatlerin davalı şirketin ...şubesine ...’a gönderilmek üzere teslim edildiğini, bunun üzerine davalı tarafından fatura düzenlendiğini, söz konusu kargonun kaybedildiğini, davalının davacıya kargo bedelini ödemediğini, davalı aleyhine başlatılan takibe davalı şirketin itirazı üzerine takibin durduğunu, davalı şirketin itirazının haksız ve yersiz olduğunu ileri sürerek icra takibine itirazın iptali ile davalının alacağın %20"si oranında tazminata mahkum edilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, eşyanın niteliği ve değerinin teslim anında taşıyana bildirilmediğini, olayda tam tazminata hükmedilmesi koşullarının oluşmadığını, davalının sınırlı sorumluluk kuralları gereği yükümlü tutulabileceğini, talep edilen tazminatın fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davalı tarafından dosyaya sunulan kargo evrakı ve faturadan davacının 13/09/2014 tarihinde dava dışı ... İthalat ve Ticaret A.Ş."ye gönderilmek üzere kargonun teslim edildiğinin ve içerik olarak "saat" ibaresine yer verildiğinin, 17/09/2014 tarihinde kargonun kayıp olduğunun anlaşıldığı, bu sebeple, davalı şirketin eşyanın niteliği ve değerinin teslim anında taşıyana bildirilmediği savunmasına itibar edilemeyeceği, dava konusu emtianın taşıma sırasında kayboldukları ve bu kayıptan davalının sorumlu olduğu, ibraz edilen dava dışı ... İthalat ve Ticaret A.Ş. tarafından düzenlenen fatura içeriğine göre taşımaya konu saatlerin değerinin 39.509,65 TL olduğu, alacağın likit olmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, icra takibine davalı tarafça yapılan itirazın 39.509,65 TL asıl alacak ve 243,55 TL faiz alacağı yönünden iptaline, takibin bu miktar üzerinden devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, alacağın likit olmaması nedeniyle icra inkar tazminatının reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, kargo evraklarından davacı tarafından teslim sırasında kargo içeriğinin saat olarak bildirilmesine rağmen değerinin bildirilmediği anlaşıldığından mahkemenin davalı şirketin eşyanın değerinin teslim anında taşıyana bildirilmediği savunmasına itibar edilemeyeceği gerekçesi yerinde değilse de, 6102 sayılı ..."nin 886. maddesinde “Zarara, kasten veya pervasızca bir davranışla ve böyle bir zararın meydana gelmesi ihtimalinin bilinciyle işlenmiş bir fiilinin veya ihmalinin sebebiyet verdiği ispat edilen taşıyıcı veya 879. maddede belirtilen kişiler, bu Kısımda öngörülen sorumluluktan kurtulma hâllerinden ve sorumluluk sınırlamalarından yararlanamaz.” hükmünün düzenlenmiş bulunmasına, davalının dava konusu kargonun kaybına ilişkin bir açıklama getirememesinin 6102 sayılı ..."nin 886. maddesi gereğince taşıyıcının sınırlı sorumluluğunun istisnasını oluşturmasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.036,54 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 25/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.