Danıştay 9. Daire 2019/6828 Esas 2022/1291 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/6828
Karar No : 2022/1291

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...Petrolcülük San. Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Vergi Dairesi Müdürlüğü-...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının aleyhe olan kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı hakkında bir kısım LPG-Otogaz, pirinç, market emtiası ile akaryakıt satışlarını kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı 2016 yılı kurumlar vergisi ile 2016 yılının tüm dönemlerine ilişkin geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; davacı hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna göre; işyerinde yapılan fiili ve kaydi envanter sonucunda stokların ve kaydi envanter dengesinin belirlendiği, kaydi envanter tablosuna göre; 11.825,53 litrelik fark LPG-Otogazın stoklarda bulunmadığından belgesiz olarak satıldığı, 2016 yılında 118.028,35 litre motorinin belgesiz olarak alındığı ancak belgeli olarak satıldığı, davacı şirkete envanter defterinde kayıtlı 2015 yılı dönem sonu motorin stokunun fiili ve kaydi envanter sonucu tespit edilen motorin stoku ile aynı olmadığı, 2015 yılı dönem sonunda fiili ve kaydi envanter sonucu tespit edilen motorin stokunun envanter defterine kayıtlı motorin stoğundan fazla olduğu yönündeki iddiasını 2015 yılı defter, belge ve kayıtları üzerinden ispatlaması için 7 gün süre verilmesine rağmen iddianın ispatına yönelik her hangi bir kayıt ve belge sunulmadığı, belgesiz olarak alınan motorinin hangi firmadan alındığına ilişkin kayıt ve belgenin de sunulmadığı gibi anılan kaydi envanter farkının 6736 sayılı Yasa'dan faydalanılan ve inceleme yapılması mümkün olmayan 2015 yılından kaynaklandığı beyan edilerek ekonomik ve teknik icaplara uygun olmayan gerekçelerin ileri sürüldüğü, ayrıca 59.095 kg pirincin 2016 yılında belgesiz olarak satıldığının tespit edildiği, yine market emtialarına ilişkin belge düzenlenen ve yasal defterlere kaydedilen hasılatın 330.948,46-TL olduğu dikkate alındığında belge düzenlemeden satılan market emtiası hasılatının 428.998,85-TL olduğu, öte yandan davacı şirketin 2016 yılı has altın muhteviyatlı düzenlediği faturaları yevmiye defterine 9.950.000,00-TL olarak kaydettiği ve söz konusu faturaların banka aracılığıyla yapılan tahsilatlarının eft-havale türü bankacılık işlemleri ile gerçekleştirildiği, söz konusu tahsilatların kredi kartı ile tahsil edilen satış hasılatlarına dahil olmadığı, dolayısıyla kredi kartı ile tahsil edilen satış hasılatlarının akaryakıt ve market emtialarına ilişkin olduğu, has altın muhteviyatlı faturaların altın ticaretiyle ilgisi olmayan akaryakıt faaliyetiyle uğraşan muhtelif firmalar adına düzenlendiği gibi yine altın ticaretiyle ilgisi olmayan ve akaryakıt faaliyetiyle uğraşan firmalar tarafından davacı adına da has altın muhteviyatlı faturaların düzenlendiği, kredi kartı ile tahsil edildiği tespit edilen belgesiz satış hasılatının has altın içerikli faturalar ile maskelenerek beyan edilmediğinin tespit edildiği, hurda altınların kim veya kimlerden alındığı, toplanan hurda altınların hangi firma tarafından eritilerek gramlık altın haline getirildiğine ilişkin bir belge sunulamadığı, gramlık altınların kimlere satıldığına ve gramlık altın satışlarına ilişkin herhangi bir belgenin de sunulamadığı, kredi kartı ile tahsil edildiği tespit edilen belgesiz satış hasılatının has altın içerikli faturalar ile maskelenerek davacının asıl faaliyeti olan akaryakıt emtialarının satışının beyan edilmediği yönündeki tespitler göz önünde bulundurulduğunda; davacı tarafından 2016 yılında satışı yapılan bir kısım LPG-Otogaz, pirinç, market emtiası ve akaryakıt satışının kayıt ve beyan dışı bırakıldığı sonucuna varıldığı, inceleme elemanının matrah takdir yöntemi ve hesaplamalarının da Mahkemelerince de uygun bulunduğu belirtilerek davacı adına tespit edilen matrah farkı üzerinden tarhedilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi ile 2016 yılının tüm dönemlerine ilişkin geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın bu kısım yönünden reddine, geçici vergi aslı yönünden ise davalı idarece savunma dilekçesinde dava konusu geçici vergi asıllarının aranmadığının belirtilmesi nedeniyle, konusu kalmayan istem hakkında karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu kaldırılmasını gerektiren bir neden bulunmadığı belirtilerek davacı istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Akaryakıt istasyonlarında bulunan otomasyon sistemi nedeniyle belgesiz akaryakıt alım-satımı yapılmasının teknik olarak imkansız olduğu, sistemin uydu bağlantısı ile Enerji Piyasası Denetleme Kurumu'na veri aktarımı sağlaması nedeniyle istasyondaki tüm hareketlerin kurul tarafından izlenebildiğini, vergi inceleme raporunda ileri sürülen hususların hukuki ve somut delilerle ispatlanması gerektiğini, teknik bir konu olmasına rağmen bilirkişi incelemesi yapılmadan varsayıma dayalı olarak karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen reddine kısmen karar verilmesine yer olmadığına hükmeden Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz isteminde bulunandan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ...Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 07/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.