Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4375 Esas 2019/15753 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4375
Karar No: 2019/15753
Karar Tarihi: 31.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4375 Esas 2019/15753 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın dosyasını inceledi. Kararda, gerekçeli kararın sanığın savunmasının alındığı duruşmada beyan edilen adresine çıkartılmaması ve cezaevine giren sanığa yapılan tebliğlerin usulsüz olduğu belirtilerek, mahkemenin kararı bozuldu. Ayrıca, sanığın açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına esas alınan mahkumiyetin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak suçuna ilişkin olduğu ve bu suçun uzlaşma kapsamına alındığı ifade edildi. Bu nedenle, sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35/3. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 155/2. maddesi
- 30928 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi'nin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 254. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/4375 E. , 2019/15753 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine aykırı olarak gerekçeli kararın öncelikle sanığın savunmasının alındığı duruşmada mahkemeye beyan ettiği adresine çıkartılması gerekirken doğrudan mernis adresine, akabinde cezaevine giren sanığa 5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesine aykırı yapılan tebliğlerin usulsüz olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına esas alınan mahkumiyetin 5237 sayılı TCK’nın 155/2 maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanmak suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde 30928 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 155/2. maddesinde tanımı yapılan suçun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış haklarının korunmasına 31.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.