Kamu kurum ve kuruluşlarını araç olarak kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan sanık ...’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 158/1-d, 62. ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 2.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/11/2015 tarihli ve 2014/61 esas, 2015/462 sayılı Kararının infazı sırasında, hükümlünün talebi üzerine, Şanlıurfa Cumhuriyet Başsavcılığının 11/07/2016 tarihli ve 2016/6026 ilamat, 2016/114 sayılı kararı ile 5275 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 17. maddesi uyarınca 6 ay hükümlünün infazının ertelendiği, erteleme süresi sonunda teslim olmaması sebebiyle 1.000,00 Türk lirası teminatın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 115/2. maddesi gereğince Devlet hazinesine gelir kaydedilmesi talebinin, teminat hususunda mahkemelerince verilmiş bir karar bulunmadığından bahisle reddine ilişkin Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/03/2017 tarihli ve 2014/61 esas, 2015/162 sayılı Kararına yönelik itirazın keza reddine dair Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/04/2017 tarihli ve 2017/343 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Benzer bir olaya ilişkin, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 25/06/2015 tarihli ve 2014/18231 esas, 2015/27537 sayılı İlamında belirtildiği üzere, 31/01/2013 tarihinde yürürlüğe giren 6411 sayılı Kanunun 4. maddesi ile değişik 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 17/1. maddesinde yer alan "Kasten işlenen suçlarda üç yıl, taksirle işlenen suçlarda ise beş yıl veya daha az süreli hapis cezalarının infazı, çağrı üzerine gelen hükümlünün istemi üzerine, Cumhuriyet Başsavcılığınca ertelenebilir.", aynı maddenin 5. fıkrasında yer alan "Erteleme isteminin kabulü, güvence gösterilmesine veya diğer bir şarta bağlanabilir.", 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 113/1-a maddesinde yer alan "Şüpheli veya sanık tarafından gösterilecek güvence, aşağıda yazılı hususların yerine getirilmesini sağlar: a) Şüpheli veya sanığın bütün usul işlemlerinde, hükmün infazında veya altına alınabileceği diğer yükümlülükleri yerine getirmek üzere hazır bulunması.", aynı maddenin 2. fıkrasında yer alan "Şüpheli veya sanığı güvence göstermeye zorunlu kılan kararda, güvencenin karşıladığı kısımlar ayrı ayrı gösterilir." ve aynı Kanun"un 115. maddesinde yer alan "(1) Hükümlü, 113 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde yazılı bütün yükümlülükleri yerine getirmiş ise güvencenin 113 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendini karşılayan ve aynı maddenin ikinci fıkrasına göre verilecek kararda belirtilen kısmı kendisine geri verilir. (2) Güvencenin, suç mağduruna veya nafaka alacaklısına verilmemiş olan ikinci kısmı, kovuşturmaya yer olmadığı veya beraat kararları verildiğinde de şüpheli veya sanığa geri verilir. Aksi hâlde, geçerli mazereti dışında, güvence Devlet Hazinesine gelir yazılır." şeklindeki düzenlemeler karşısında, erteleme süresi sonunda gelip teslim olmayarak yükümlülüğünü yerine getirmeyen sanığın ödediği güvencenin Devlet Hazinesine gelir yazılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 19/09/2017 gün ve 94660652-105-63-6131-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/04/2017 tarihli ve 2017/343 değişik iş sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.