Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1513 Esas 2019/11975 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1513
Karar No: 2019/11975
Karar Tarihi: 02.07.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1513 Esas 2019/11975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/1513 E. ve 2019/11975 K. sayılı kararda sanık hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkemenin kabul ve değerlendirmesi doğru bulunmuş, yazım hatası olarak suçun adı \"konut dokunulmazlığını bozma\" yerine \"iş yeri dokunulmazlığını bozma\" olarak yazılmıştır. Ancak sanığın daha önce çocuk yaşta işlediği suç nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağına ve adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başka sabıkları olmadığına dair hususların gözetilmemesi bozmayı gerektirmiştir. Kararın bozulmasına karar verilmiş, TCK'nın 58. maddesi uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 142/1-b, 116/1-4 ve 58. maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2019/1513 E. , 2019/11975 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdurun kovuşturma aşamasında alınan beyanında suça konu eşyaların iş yerinin bulunduğu binanın duvarla çevrili üzeri sundurma gibi kapatılmış olan yerde bulunduğunu ifade ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-b maddesinde belirtilen suça uyduğuna ilişkin mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden ve sanığın olay günü kolluk görevlileri tarafından şüphe üzerine durdurulması sonucu yakalandığı dolayısıyla eylemin tamamlandığı anlaşıldığından tebliğnamenin bu hususları içeren bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, gerekçeli karar başlığında ve hüküm kısmında suç adının iş yeri dokunulmazlığını bozma yerine konut dokunulmazlığını bozma olarak yazılması ve TCK"nın 116/2-4. maddesi yerine 116/1-4. maddesi ile hükümlülük kararı verilmesi sonuca etkili görülmeyen ve mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Bakırköy 1.Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/03/2010 tarihli 2009/276 E. ve 2010/185 K. sayılı ilamı ile mahkumiyetine dair suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olması nedeni ile TCK"nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve yine adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas nitelikte sabıkasının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin CMUK’nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.