MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısı"nın, sanık ... hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan beraat kararlarına; sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının, sanıkların haklarında kurulan mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminde bulundukları anlaşılmakla yapılan incelemede;
I - Sanık ... hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA,
II- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülerek yapılan incelemede;

Sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas hükümlülüklerinin en ağırı olan Kayseri 5. Asliye Ceza Mah. 22.02.2011 gün 2010/734 Esas ve 2011/122 Karar sayılı erteli mahkumiyet hükmüne konu hapis cezasının tekerrür uygulamasına esas alınmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;

Sanık ..."nin adli sicil kayıtlarında yer alan, İncesu Sulh Ceza Mah. 02.05.2011 gün 2010/70 Esas ve 2011/89 karar sayılı ve sanık ..."ın Kayseri 5. Asliye Ceza Mahkemesi 22.02.2011 gün 2010/734 Esas ve 2011/122 karar ve Kayseri 6. Asliye Ceza Mahkemesi 28.11.2011 gün 2011/224 Esas ve 2011/1470 karar sayılı erteli mahkumiyet hükmüne konu hapis cezalarının 5237 sayılı TCK"nın 51/7.maddesi gereğince ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesi hususunda mahkemesine yerinde ihbarda bulunulması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi ve yargılama giderlerinin tahsil şeklinin gösterilmemesi

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “sanık için atanan zorunlu savunman ücretinin" çıkartılması ve "sanıklardan tahsili” cümlesinin çıkarılarak yerine, “sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.