MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/02/2016 tarih ve 2011/991-2016/126 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin hesabından 10/10/2011 tarihinde internet bankacılığı kullanılmak suretiyle 24.600,00 TL bedelli EFT işlemi yapıldığını, müvekkilin hesabından onun talimatı olmaksızın bu bedelin aktarıldığını, adına havale yapılan şahsı tanımadığını, müvekkilin bu durum karşısında davalı bankaya müracaat ettiğini ve uğradığı zararın bankaca tazmin edilmesini talep ettiğini, bu isteğin davalı bankaca reddedildiğini ileri sürerek 24.600,00 TL alacağın zarar tarihinden itibaren avans faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkil bankanın internet bankacılığı hizmetinin uluslararası alanda kabul edilen güvenlik standartlarında olduğunu, alınan önlemlerle kullanıcılara tanımlı şifreler ve şahsi bilgilerin müvekkil banka sisteminden temin edilmesinin mümkün olmadığını, kusuru bulunmadığından husumet yönünden itiraz ettiklerini, davacının şahsi cep telefonu hattına erişilmesinde ilgili numaranın bağlı bulunduğu gsm operatörü ve sim kartın bir şekilde temin edildiği gsm operatörünün bayiisi olduğunu, davanın da bunlara yöneltilmesi gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacıya atfedilebilecek bir kusur olmadığı, kusurlu tarafın davalı banka olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 24.600,00 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.260,18 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.