Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1487 Esas 2019/11971 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1487
Karar No: 2019/11971
Karar Tarihi: 02.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/1487 Esas 2019/11971 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz itirazlarına baktıktan sonra, mahkemenin kararı bozulmuştur. Bozma sebepleri arasında şunlar yer almaktadır:
- 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi Kararı ile iptal edilmesi sonrası, hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği
- Hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alınmış olması nedeniyle, sanıkla uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği
- Çalınan eşyanın değerinin az oluşu nedeniyle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş olduğu
- Sanığın adli sicil kaydında yer alan cezaların tekerrüre esas alınması gerektiği.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi

2. Ceza Dairesi 2019/1487 E. , 2019/11971 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
a-Dosya kapsamına göre, sanığın suç tarihinde gündüz vakti, kilitli olmayan dondurma dağıtım aracından dondurma çalındığı ve değerinin mağdurun beyanına göre 59,44 TL, takdiri kıymet tutanağına göre ise 64,90 TL olduğunun anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarih 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı ilamı ve dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında çalınan eşyaların değerinin az oluşu göz önüne alınarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yerinde görülmeyen gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
b-İddianamede, sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle TCK"nın 145.maddesinin uygulanması talep edildiği halde, ek savunma hakkı verilmeden, sanık heline olan TCK"nın 145.maddenin uygulanmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226.maddesine aykırı davranılması,
c-Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Çorum 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22/11/2011 gün ve 2011/126 Esas ve 2011/338 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu gözetilerek, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.