Tehdit - konut dokunulmazlığını ihlal - yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/640 Esas 2020/2965 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/640
Karar No: 2020/2965
Karar Tarihi: 12.02.2020

Tehdit - konut dokunulmazlığını ihlal - yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/640 Esas 2020/2965 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararda, sanıklar arasındaki tartışmanın tehdit, konut dokunulmazlığını ihlal, yaralama, mala zarar verme suçlarına yol açtığı belirtilmiştir. Sanıkların bazı suçlamalardan düşürüldüğü, bazı suçlamalar için ise mahkumiyet kararı verildiği ifade edilmiştir. Temyiz isteği sonucunda, mala zarar verme suçunda düşme kararı verilen sanık hakkında şikayetten vazgeçme kararı alındığı, yaralama suçuna ilişkin cezalar için ise temyiz isteğinin reddedildiği belirtilmiştir. Tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarına ilişkin kararın ise Anayasa Mahkemesi'nin TCK 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı nedeniyle bozulduğu ifade edilmiştir. 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri uyarınca sanık avukatlarının temyiz isteği reddedilmiştir. Kanun maddeleri açıklamaya gerek yoktur.

4. Ceza Dairesi 2016/640 E. , 2020/2965 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, konut dokunulmazlığını ihlal, yaralama, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Düşme, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-a-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin düşme kararı gerekçesine yönelik olmayan ve sanık ... müdafiinin savunmasında mala zarar verme suçundan düşme kararı verilmesini talep etmesine, sanık ... müdafiinin ise Cumhuriyet savcısının mütalaasının ardından "düşme kararına diyeceğimiz yoktur" biçiminde savunma yapmasına göre şikayetten vazgeçmenin kabul edilmesi karşısında, temyiz isteğinde hukuki yarar bulunmadığı anlaşıldığından,
b-Sanık ... hakkında yaralama suçlarına ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından,
5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanıklar ... ve ... müdafiilerinin TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında tehdit, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
a-Sanıklar ile katılanlar arasında tartışmanın çıkışı, sanıkların savunmaları ve olayın gelişimi üzerinde durularak TCK"nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş,sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.