MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15.02.2016 tarih ve 2015/825-2016/241 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin... Anonim Şirketinin %40 hissesine sahip olduğunu, şirketin aldığı tasfiye kararı sonucu, davalının tasfiye memuru olarak tayin edildiğini, şirketin tüm menkullerinin paraya çevrildiğini, şirket ortağı olan müvekkile herhangi bir ödemede bulunulmadığını, ... Asliye Ticaret Mahkemesinin 2009/247 esas sayılı dosyası ile müvekkilin tasfiye alacağı için fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak 10.000,00 TL üzerinden maddi tazminat davası açtıklarını, davanın kabul edildiğini ileri sürerek bakiye kalan 21.624,52 TL maddi zararın davalının temerrüde düştüğü tarihten itibaren işleyecek ticari faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunduğunu, şirketin 2002 yılında tasfiye edildiğini, dava açma tarihinin ise 2015 olduğunu, bu nedenle zamanaşımı yönünden davanın reddini talep ettiklerini, davanın haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, Türk Borçlar Kanunu 147/4 maddesine göre ortaklık sözleşmesinden doğan, ortakların birbirleri ile veya kendileri ile ortaklık arasındaki, bir ortaklığın müdürleri, temsilcileri, denetçileri ile ortaklık veya ortaklar arasındaki alacakların 5 yıllık zamanaşımına tabi olduğu, en son 2004 yılında paraların paylaştırılması için bankaya yatırıldığı, ... Asliye Ticaret Mahkemesinin 2009/247 esas sayılı davanın 25/05/2009 tarihinde açıldığı, hem ilk davanın açıldığı tarihten hem de en son tasfiye işleminin yapıldığı 2004 yılından hesap yapılsa dahi 5 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, anonim şirket tasfiye memuru tarafından gerçekleştirilen tasfiye sonrasında şirket ortağının tasfiye payına dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davacının talebi TBK 147 m. kapsamında değerlendirilerek beş yıllık zamanaşımı süresinin uygulanacağı gerekçesiyle davanın zamanaşımından reddine karar verilmiştir. Ancak, somut uyuşmazlıkta TBK’nın 147. maddesinin uygulama yeri bulunmayıp mahkemenin gerekçesi bu itibarla yerinde değil ise de 6762 sayılı ... 450 maddesi yollaması ile 224/3 maddesi gereğince tasfiyenin sonuçlandığı tarihten itibaren işbu davanın açıldığı tarihe kadarki zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından sonucu itibariyle doğru olan kararın HUMK 437/7. maddesi uyarınca açıklanan bu gerekçe ile onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru olan hükmün değişik gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.